หน้าแรก
ดาวน์โหลดเอกสาร 
ราคา เอกสารประกอบการบรรยาย
ประวัติและผลงาน
ติดต่อเรา
เผยแพร่ผลงานวิชาการสถิติ
| เปิดเว็บ | 23/12/2009 |
| อัพเดท | 21/03/2020 |
| ผู้เข้าชม | 312,944 |
| เปิดเพจ | 393,506 |
ศึกษาหลักบาลีไวยากรณ์ การแต่งบาลี การแปลบาลีทั้งโดยอรรถและโดยพยัญชนะให้ถูกต้องตามหลักภาษา การแต่งและการแปลประโยคพิเศษและสำนวนที่ควรทราบ การแปลบาลีเป็นไทยและแปลไทยเป็นบาลีจากหนังสือที่กำหนด หลักและวิธีการแต่งฉันท์ภาษาบาลี
สารบัญ
|
บท |
หน้า |
|
|
คำนำ |
ก |
|
|
สารบัญ |
ข |
|
|
|
|
|
|
บทที่ ๑ ความเป็นมาและวิวัฒนาการภาษาบาลี |
๑ |
|
|
|
๑.๑ ข้อความเบื้องต้น |
๒ |
|
|
๑.๒ ความหมายของคำว่าบาลี |
๒ |
|
|
๑.๓ แหล่งกำเนิดของภาษาบาลี |
๔ |
|
|
๑.๔ ความเป็นมาและวิวัฒนาการของภาษาบาลี |
๖ |
|
|
๑.๕ ความสำคัญของภาษาบาลี |
๙ |
|
|
๑.๖ ประโยชน์ของการศึกษาภาษาบาลี |
๑๑ |
|
|
๑.๗ สรุปท้ายบท |
๑๖ |
|
|
|
|
|
บทที่ ๒ ความรู้เกี่ยวกับไวยากรณ์ |
๑๙ |
|
|
|
๒.๑ ข้อความเบื้องต้น |
๒๐ |
|
|
๒.๒ อักขระว่าด้วยสมัญญาภิธาน |
๒๐ |
|
|
๒.๓ อักขระว่าด้วยสนธิ |
๒๓ |
|
|
๒.๔ นามศัพท์ |
๒๕ |
|
|
๒.๕ อัพยยศัพท์ |
๓๐ |
|
|
๒.๖ กิริยาอาขยาต |
๓๒ |
|
|
๒.๗ กิตก์ |
๓๕ |
|
|
๒.๘ สมาส |
๓๖ |
|
|
๒.๙ ตัทธิต |
๓๘ |
|
|
๒.๑๐ สรุปท้ายบท |
๔๒ |
|
|
|
|
|
บทที่ ๓ หลักการแปลและหลักการแต่ง |
๔๔ |
|
|
|
๓.๑ ข้อความเบื้องต้น |
๔๕ |
|
|
๓.๒ ประโยคและโครงสร้างของประโยค |
๔๕ |
|
|
๓.๓ หลักการแปลมคธเป็นไทย |
๔๘ |
|
|
๓.๔ หลักการแปลพิเศษ |
๕๔ |
|
|
๓.๕ หลักการแปลกิริยาคุมพากย์พิเศษ |
๕๗ |
|
|
๓.๖ หลักการแปล ประโยคกิริยาปรามาส |
๕๘ |
|
|
๓.๗ หลักการแปล สัตตมีวิภัตติ เป็นตัวประธาน |
๕๙ |
|
|
๓.๘ หลักการแปล “ ปเคว ” |
๕๙ |
|
|
๓.๙ การแปลประโยค กิมงฺคํ ปน |
๖๐ |
|
|
๓.๑๐ หลักการแปล ประโยค กึ |
๖๑ |
|
|
๓.๑๑ หลักการแปล อิตถัมภูต |
๖๑ |
|
|
๓.๑๒ หลักการแปล เสยฺยถีทํ |
๖๒ |
|
|
๓.๑๓ หลักการแปล ประโยค ขมนียํ |
๖๓ |
|
|
๓.๑๔ หลักการแปล ประโยคกิริยาปธานนัย |
๖๓ |
|
|
๓.๑๕ หลักการแต่งไทยเป็นบาลี |
๖๕ |
|
|
|
|
|
บทที่ ๔ ความสัมพันธ์ระหว่างประโยค |
๗๘ |
|
|
|
๔.๑ บทประธาน |
๗๙ |
|
|
๔.๒ บทกิริยา |
๘๐ |
|
|
๔.๓ ความสัมพันธ์ระหว่างบทประธานและบทกิริยาในระหว่าง |
๘๒ |
|
|
๔.๔ ความสัมพันธ์ระหว่างบทประธานกับบทกิริยาคุมพากย์ |
๘๔ |
|
|
๔.๕ กิริยากับศัพท์ที่เนื่องด้วยกิริยา |
๘๕ |
|
|
๔.๖ กิริยาระหว่างพากย์ |
๘๖ |
|
|
๔.๗ กิริยาคุมพากย์ |
๘๗ |
|
|
|
|
|
บทที่ ๕ หลักและวิธีการเปลี่ยนแปลงประโยค |
๘๙ |
|
|
|
๕.๑ ข้อความเบื้องต้น |
๙๐ |
|
|
๕.๒ การเปลี่ยนแปลงกัตตุวาจกเป็นกัมมวาจก |
๙๐ |
|
|
๕.๓ การเปลี่ยนแปลงประโยคกัมมวาจกเป็นกัตตุวาจก |
๙๑ |
|
|
๕.๔ การเปลี่ยนแปลงประโยคเหตุกัตตุวาจกเป็นเหตุกัมมวาจก |
๙๒ |
|
|
๕.๕ การเปลี่ยนแปลงประโยคเหตุกัมมวาจกเป็นเหตุกัตตุวาจก |
๙๓ |
|
|
๕.๖ การแปลงคุณศัพท์และกิริยาศัพท์ให้เป็นนามนาม |
๙๔ |
|
|
๕.๗ การแปลงคุณศัพท์เป็นนามนาม |
๙๕ |
|
|
๕.๘ การแปลงกิริยาศัพท์ให้เป็นนามนาม |
๙๕ |
|
|
๕.๙ การแปลงกิริยากิตก์เป็นนามนาม |
๙๗ |
|
|
|
|
|
บทที่ ๖ การแปลและการแต่ง |
๙๙ |
|
|
|
๖.๑ ข้อความเบื้องต้น |
๑๐๐ |
|
|
๖.๒ การแปลบาลีเป็นไทย |
๑๐๐ |
|
|
๖.๓ การแต่งไทยเป็นบาลี |
๑๐๐ |
|
|
๖.๕ บทสรุปท้ายบท |
๑๐๑ |
|
|
|
|
|
บทที่ ๗ หลักและวิธีการแต่งฉันท์ภาษาบาลี |
๑๐๒ |
|
|
|
๗.๑ ข้อความเบื้องต้น |
๑๐๓ |
|
|
๗.๒ ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับฉันท์ |
๑๐๓ |
|
|
๗.๓ วิธีการแต่งฉันท์ภาษาบาลี |
๑๐๔ |
|
|
๗.๔ คณะฉันท์ |
๑๐๔ |
|
|
๗.๕ คณะฉันท์วรรณพฤทธิ์ |
๑๐๔ |
|
|
๗.๖ คณะฉันท์มาตราพฤทธิ์ |
๑๐๕ |
|
|
๗.๗ หลักสูตรฉันท์ |
๑๐๕ |
|
|
๗.๘ ตัวอย่างการแต่งฉันท์ |
๑๐๗ |
|
|
|
|
|
บรรณานุกรม |
๑๐๓ |
|
บอร์ดแสดงความคิดเห็น
รวมรูปภาพ